AccessHorizon

AccessHeadset

Περιγραφή προβλήματος

Τα Α.Μ.Ε.Α. δυστυχώς βιώνουν κοινωνικό αποκλεισμό. Στην Ελλάδα, η προσβασιμότητα είναι περιορισμένη, καθώς είμαστε μία από τις πιο αφιλόξενες χώρες ως προς την καθημερινότητα των ατόμων αυτών. Παρατηρώντας τη γειτονιά μας, παρατηρήσαμε ότι δεν υπάρχουν σημάνσεις αφής στα πεζοδρόμια, ούτε κάποια άλλα μέσα βοήθειας για τους τυφλούς συμπολίτες μας.

Η τύφλωση ή τα σοβαρά προβλήματα όρασης μπορούν να οφείλονται σε πολλούς παράγοντες, όπως σε κάποιον τραυματισμό ή ασθένεια.Εξαιτίας τέτοιων παραγόντων, ίσως επηρεαστούν τα μάτια, τα οπτικά νεύρα ή ο εγκέφαλος. Άτομα που χάνουν εντελώς την όρασή τους ή μεγάλο μέρος της βιώνουν συχνά άρνηση, θλίψη και φόβο. Η κινητικότητα βοηθά τη διαχείριση αυτών των συναισθημάτων. Πολλοί, ωστόσο, μαθαίνουν να ανταπεξέρχονται αποτελεσματικά και είναι σε θέση να ζουν μια ζωή που τους γεμίζει.

Τα μάτια είναι κατά κανόνα η κύρια πηγή μέσω της οποίας παίρνουμε πληροφορίες για τον κόσμο που μας περιβάλλει. Όταν, λοιπόν, κάποιος χάνει την όρασή του, αρχίζει να βασίζεται περισσότερο στις άλλες αισθήσεις, όπως την ακοή, την όσφρηση, την αφή και τη γεύση. Τις πληροφορίες που χάνουν τα άτομα με προβλήματα στην όραση και την προσβασιμότητα τους προσπαθήσαμε να αποκαταστήσουμε. Μέσα από τη λύση στην οποία εργαστήκαμε, προσπαθήσαμε με αγάπη και σεβασμό προς τους συμπολίτες μας να αποκαταστήσουμε την προσβάσιμη, αυτόνομη κινητικότητα τους. Γιατί απλά το δικαιούνται!

Περιγραφή προτεινόμενης λύσης

Βρήκαμε έναν τρόπο να δώσουμε όραση σε τυφλούς και ανθρώπους με μειωμένη όραση σε μεγάλο ποσοστό. Παγκοσμίως, ερευνητές προσπαθούν να κάνουν το ίδιο πράγμα. Η δική μας εφαρμογή όμως διαφοροποιείται. Στην αρχή φτιάξαμε έναν αλγόριθμο για να καταλαβαίνει και να αναγνωρίζει χρώματα και πρόσωπα ανθρώπων. Σε ένα raspberry pi 4 φτιάξαμε έναν αλγόριθμο που σε 10 δευτερόλεπτα σχεδιάζει ένα 3D χαρτί που καταγράφει τις αποστάσεις αντικειμένων με μεγάλη ακρίβεια. Με αυτό τον τρόπο αναγνωρίζονται σε 3D απεικόνιση τα εμπόδια, ο χώρος, οι διαστάσεις. Η απεικόνιση ήταν το πρώτο κομμάτι της δουλειάς μας. Το δεύτερο τμήμα ήταν να βρούμε ένα τρόπο να βάλουμε σε πράξη τη σύνδεση της απεικόνισης με τον τελικό χρήστη.

Όλες οι μελέτες δείχνουν ότι όταν ο άνθρωπος χάνει έναν αισθητήρα του σώματος του, οι άλλοι γίνονται πιο ισχυροί. Αξιοποιούμε την αύξηση των ικανοτήτων της αφής. «Τα δάχτυλά μου είναι τα μάτια μου», λέει ένας τυφλός. Η εμβέλεια αυτών των «ματιών» μπορεί να επεκταθεί με τη χρήση της έξυπνης συσκευής μας. Με αυτήν ακριβώς την αρχή, χρησιμοποιώντας το δέρμα του κεφαλιού μας σαν σένσορα έχουμε κατασκευάσει ένα alpha σχέδιο ενός HD rumble senso. Ο αισθητήρας αυτός θα μπορεί να αναπαράγει τις πληροφορίες του χώρου σε αληθινό χρόνο.

Πηγές

 

 

Η ομάδα
Καθηγητής:
Μέλη ομάδας: Κοιλιαράκης Γεώργιος Β' Λυκείου, Κοιλιαράκης Φώτιος Β' Γυμνασίου, Σαμαρίνας Νικόλαος Β' Λυκείου